Z historii: Regionalny Ośrodek Studencki „Posesyjni” w Leszczynach.

W historii funkcjonowania Leszczyn w charakterze samodzielnego miasta, a potem w ramach Czerwionki – Leszczyn, jednym z ważniejszych wydarzeń było bez wątpienia utworzenie klubu studenckiego!

Regionalny Ośrodek Studencki „Posesyjni” w Leszczynach utworzyła grupa ówczesnych studentów 17 maja 1969 roku. Mija więc od tego momentu już 48 lat! Był to ewenement w skali całego kraju – klub studencki w kilkunastotysięcznym miasteczku, z dala od ośrodków akademickich. O Leszczynach zaczęło być głośno w regionalnych mediach, także w telewizji / wtedy była tylko jedna państwowa!/. Najbliższymi współpracownikami wybranego na Prezesa Janusza Michalskiego byli od początku : Eugenia i Barbara Wiatrak, Zygmunt Depczyński, Edward Fojcik, Krzysztof Kluczniok, Czesław Kurpanik, Piotr Zgraja i Bolesław Żukowski oraz nieco później Tadeusz Gajda. Studiowali wtedy w Krakowie, Katowicach, Zabrzu, Gliwicach, Rybniku i we Wrocławiu. Szybko leszczyńscy żacy zaczęli organizować imprezy dla siebie i mieszkańców Leszczyn sprowadzając najlepsze w Polsce zespoły studenckie, które w tym czasie stanowiły czołówkę krajową. Zorganizowali „otrzęsiny”, w trakcie których przyjmowali w swoje szeregi nowe grupy studentów a władze miasta przekazywały im na ten czas symboliczne „klucze od bram miasta”. Przez Leszczyny przechodził barwny korowód a żacy w stylizowanych strojach pobierali myto od przejeżdżających samochodów i … rowerów. Imprezie towarzyszyły jarmarki staroci i wieczorne zabawy w parku miejskim. Otrzęsiny przekształciły się z czasem w „Dni Leszczyn”, które z różnymi zmianami, jako Dni Miasta, stały się imprezą organizowaną do dzisiaj już w nowych granicach administracyjnych. Działalność leszczyńskich żaków odbywała się w ramach kilku tematycznych sekcji – współpracy ze środowiskiem zamieszkania, kulturalnej, sportowo–turystycznej czy plastyczno-informacyjnej. Utworzyli oni także studio nagrań magnetofonowych, które wyemitowało kilka programów w zakładowych radiowęzłach. W 1971 roku we współpracy z Kołem Politologów Uniwersytetu Śląskiego w Leszczynach zainaugurowali obchody 50-lecia III Powstania Śląskiego. Za to zostali wyróżnieni, jako jedyny klub studencki w Polsce, medalem nadanym przez Związek Weteranów Powstań Śląskich. Współpracowali z późniejszym wiceministrem sprawiedliwości Jozefem Musiołem przy organizowaniu „sądów młodych” , w których odgrywano autentyczne rozprawy a werdykt wydawali młodzi widzowie.

Przy „Posesyjnych” działała także grupa uczniów okolicznych szkół średnich /”Koło Sympatyków ROS”/, którzy stopniowo zasilali ich szeregi. Przez niemal dekadę przez ROS przewinęła się prawie setka młodych ludzi, często były to rodzeństwa – Wiatraków, Przybyłów, Klucznioków, Masnych, Depczyńskich, Walochów, Zgrajów, Słowików, Koryckich i innych. Wśród jego członków byli także mieszkańcy Czerwionki, Czuchowa, Dębieńska, Rybnika a nawet Katowic.

W początkach lat siedemdziesiątych ub. wieku ROS „Posesyjni”, już jako agenda Zrzeszenia Studentów Polskich, należał do najlepszych klubów studenckich w Polsce ! Dwukrotnie zdobywał główną nagrodę „Czerwoną Różę” w Ogólnopolskim Konkursie Klubów Studenckich. Janusz Michalski został Młodzieżowym Bohaterem Roku 1972 w plebiscycie „Wieczoru” i Katowickiej Rozgłośni Polskiego Radia. „Posesyjni” wzorowo współpracowali z lokalnymi organizacjami i zakładami pracy – Związkiem Bojowników o Wolność i Demokrację, Związkiem Młodzieży Socjalistycznej, Związkiem Zawodowym Górników przy kop. „Dębieńsko” czy też PSS „Społem”. Mieli swój kabarecik /”Teatrzyk Rozrywki”/ kierowany przez Eugenię Wiatrak a następnie przez Grzegorza Smołkę. Ta formacja, poza uświetnianiem lokalnych uroczystości, prezentowała się także na scenach innych klubów i domów kultury. Na imprezach „wewnętrznych” humorystyczno – polityczne teksty, w formie ‘listów otwartych” prezentował Bolesław Żukowski. „Posesyjni” ściśle współpracowali z Klubem Górniczym /Dzisiejszy Dom Kultury/, w którym mieli swoją siedzibę. Do historii przeszły mecze piłkarskie ROS – ZMS / a właściwie „Piast Leszczyny”/ nie zawsze wygrywane przez tych ostatnich. Prezesami po J. Michalskim byli później jeszcze Jan Piecha i Ryszard Furman.

Wielu z Posesyjnych pełniło później funkcje radnych różnych szczebli – wspomniane już siostry Wiatrak, Andrzej i Krzysztof Kluczniok, Andrzej Masny, Teodor Kempy oraz Jan Piecha a Edward Fojcik był przewodniczącym Rady Dzielnicy Leszczyny Stare. Współtworzyli kolejne stowarzyszenia m.in. Towarzystwo Miłośników Leszczyn i Koło Terenowe Leszczyny Ruchu Autonomii Śląska czy Stowarzyszenie Przyjaciół Leszczyn „Dzwon”. Janusz Michalski był Naczelnikiem Leszczyn w latach 1981-1990, Janusz Bajorski dyrektorem KWK „Dębieńsko”, Eugenia Wiatrak Dyrektorem Delegatury Kuratorium Oświaty w Rybniku, Ryszard Furman jest sędzią Sądu Okręgowego .

KK

Fot. 1 – podpisanie umowy o współpracy z Kombatantami

Fot. 2 – Na „Otrzęsinach” z kluczami od miasta