Czerwionka-Leszczyny: Perełka! Kościół p.w. Św. Jerzego w Dębieńsku.

Perełka! Kościół p.w. Św. Jerzego w Dębieńsku.

Początki parafii w Dębieńsku sięgają XIII wieku. Kronika parafialna podaje, że pierwszy udokumentowany zapis pochodzi z 1342 roku i dotyczy zadłużenia parafii od 1335 roku. To pierwsza data, co do której mamy pewność, że już wtedy istniała parafia. Na jej obszarze znajdowały się Dębieńsko Wielkie, Dębieńsko Stare, ora Czerwionka, Czuchów, Ornontowice, Zawada a także kilka innych miejscowości, kolonii, przysiółków i folwarków. Zasięg parafii pozostał niezmieniony do początków XX wieku, kiedy to od Dębieńska odłączyły się parafie Jaśkowice, Ornontowice, Czuchów i Czerwionka.

Pierwszy, drewniany kościół wybudowano w Dębieńsku prawdopodobnie na przełomie XIII i XIV wieku. Dzwonnicę drewnianą z dwoma dzwonami wybudowano osobno. Trzeci dzwon umieszczono w wieżyczce nad kościołem. Wokół świątyni położony był cmentarz wraz z kostnicą, otoczony ogrodzeniem z belek drewnianych. W 1798 roku rozebrano ten kościółek i zaczęto budowę nowego, murowanego kościoła, w stylu barokowym o wymiarach ok. 32,5 x 13 m. Kościół zbudowano z kamienia, dach pokryto gontami. Wstawiono drzwi wejściowe z trzech stron. Ściany wewnątrz otynkowano. Zbudowano także duży chór. Ze starego kościoła przeniesiono m.in. główny ołtarz, ambonę, chrzcielnicę, naczynia liturgiczne oraz miedzianą monstrancję, która jest zachowana do dnia dzisiejszego. Kościół konsekrowano w 1800 roku. W XIX wieku trwały prace, mające na celu jego upiększenie. Dodano m.in. boczne ołtarze, zegar na wieży, nowe organy (działające do dziś), położono też posadzki z piaskowca, a w prezbiterium – z marmuru.

Proboszcz Jan Salzburg w 1912 roku rozpoczął rozbudowę świątyni. Prowadzone w szybkim tempie prace trwały ponad rok. Ostatecznie kościół osiągnął rozmiary ok. 45,5 x 13 m i łączną powierzchnię niespełna 800m.W pierwszej połowie XX wieku prace przy parafii obejmowały tylko mniejsze remonty. Natomiast po wojnie rozbudowano chór, odnowiono organy i ołtarz główny oraz dach. Później zainstalowano ogrzewanie, wykonano nowe ołtarze boczne i konfesjonały. Zmieniono posadzkę, odnowiono prezbiterium, przerobiono ołtarze. W kolejnych latach dachówki zastąpiono blachą miedzianą. W 1996 roku odmalowano wnętrze kościoła. W maju 2009 roku na skutek pożaru, zniszczeniu uległa kopuła. Obecnie zamontowana jest już jej replika, która stanęła na wieży w miejsce poprzedniej.

Krzysztof Kluczniok