Gliwice: „Co daje nadzieja” rozmowa prof. Tadeusza Sławek z Juliuszem Pielichowskim.
Cokolwiek, co daje nadzieję,
Choćby nie wiem jak bardzo dalekie,
To kapitał przeciw rozpaczy
/Emily Dickinson /tłum. Ludmiła Marjańska
To poetycka definicja tego, co daje nadzieja, o której wczoraj rozmawiali prof. Tadeusz Sławek z Juliuszem Pielichowskim.
Nadzieja jest zawsze czymś, co przychodzi z zewnątrz – stan ducha, którego nie jesteśmy w stanie sami wytworzyć. Przychodzi z zewnątrz, a my się do niego dostrajamy. Coś, czego moglibyśmy być właścicielami przychodzi z innego żywiołu. Paradoksalność nadziei jest w nas, choć nie mamy do niej prawa.
Nadzieja zajmowała literatów i filozofów. Jest jak alibi naszej słabości. Jest siłą społeczną i w pewnym sensie wybiega i rzutuje na naszą przyszłość. Powinna być zakotwiczona w czymś, co pozwoli zachować pewną stabilność.
Nadzieja jest siostrą cierpliwości. Nadzieję się wysłuchuje.
Jest jak piosenka bez słów. Wrażliwa na brzmienie języka, tembr głosu. Nadzieja, jako życzliwa obecność!
Wiele cennych i mądrych słów padło podczas wczorajszego spotkania. To była niesamowita przyjemność uczestniczyć w tej wyjątkowej rozmowie z naszymi gośćmi.
info: miejska biblioteka publiczna w gliwicach
