Wypalasz trawę? Zabijasz
Co roku straż pożarna w okresie wiosennym, czyli w marcu, kwietniu i maju walczy z pożarami traw i nieużytków. Niestety w wyniku wypalania traw ginie wiele zwierząt i owadów.
Niestety wielu z nas nie zdaje sobie sprawy, że wypalanie roślinności jest niedozwolone jak i również bardzo niebezpieczne. Jak wiadomo za przyczyną powstawania tych pożarów odpowiedzialność ponosi głównie człowiek, który umyślnie wypala trawę i nieużytki, aby zrobić sobie porządek na działce lub po prostu… tak dla zabawy. Takie wypalanie to również zagrożenie dla pobliskich lasów, które mogą się zapalić na wskutek nawet najmniejszego pożaru nieużytków, co prowadzi dalej do bezpowrotnego wyniszczenia bezcennego drzewostanu.
Przy każdym wypalaniu traw giną niewinne zwierzęta, które zwykle nie potrafią uciec przed ogniem.
Za wypalanie traw są również kary.
Warto pamiętać o tym, że każda taka interwencja straży pożarnej w przypadku pożaru traw i nieużytków to wysokie straty finansowe, ponieważ powiaty i gminy muszą pokrywać koszty środków gaśniczych, paliwo i zużyty sprzęt. Ponadto strażacy, którzy w tym czasie gaszą takie pożary traw, łąk itp. mogą być potrzebni również do innego, poważniejszego zdarzenia w innym miejscu. Ostatnio niemal każdego dnia strażacy wyjeżdżają do pożarów.
Wypalanie traw i nieużytków to także łamanie polskiego prawa i narusza w szczególności Artykuł 124 Ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody. (Dz. U. z 2001 r. Nr 99, poz. 1079 z późn. zm.); „Zabrania się wypalania roślinności na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych lub w strefie oczeretów i trzcin”. Art 131 „Kto wypala roślinność na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych, w strefie oczeretów lub trzcin podlega karze aresztu lub grzywny”. Art. 30 ust. 3 pkt 3.
Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach (t. j. Dz. U. z 2005 r. nr 45, poz. 435 ze zmianami);”w lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności:
1. rozniecenia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego,
2. korzystania z otwartego płomienia,
3. wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych.
Art. 82, § 1 ustawy z dnia 20 maja 1971r. Kodeksu wykroczeń (Dz. U. z 1971 Nr 12, poz.114 ze zmianami), za wykroczenia tego typu przewiduje karę aresztu, nagany lub grzywny, której wysokość w myśl art. 24, § 1 może w wynosić od 20 do 5000 zł. Art. 163. § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997r. Kodeks karny (Dz. U. z 1997r. Nr 88 poz. 553 ze zmianami) stanowi: Kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
Do walki z tym wiosennym zjawiskiem wypalania traw dołączyła również Unia Europejska. Założenia polityki rolnej Unii Europejskiej regulują, m.in zagadnienia ochrony środowiska w rolnictwie. Jedno z narzędzi, które umożliwia dokonywanie zmian pozytywnych przemian w tym sektorze to system dopłat bezpośrednich. Jest to forma unijnego wsparcia, która zobowiązuje każdego użytkownika gruntów, aby utrzymywać je zgodnie z normami to znaczy w dobrej kulturze rolnej – art. 7 ust. 1 pkt 2a Ustawa z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego (Dz. U. z 2008 r. Nr 170, poz. 1051 z późn. zm.).
Jak informuje Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa za wypalanie traw, oprócz kar nakładanych przez policję lub prokuraturę grożą wysokie kary finansowe, które nakładane są przez Agencję w postaci zmniejszenia od 5 do 25%, a w niektórych przypadkach także do odebrania należnej wysokości wszystkich rodzajów dopłat bezpośrednich za bieżący rok.