Boże Ciało u „Cyryla i Metodego”
Boże Ciało dzisiaj w knurowskich kościołach było obchodzone bardzo uroczyście. My wybraliśmy się na Mszę św.po której odbyła się procesja do 4 ołtarzy przy
klasztorze Zgromadzenia Sióstr Służebniczek na ul.Klasztornej o godz.9.00.
Procesja po Mszy św. ruszyła ulicą Koziełka do pierwszego ołtarza przy MG 1 który przygotowała młodzież, drugi ołtarz przygotowała Rada Parafialna działająca przy kościele pw św.Cyryla i Metodego i został postawiony przy pomniku św.Jana Nepomucena na styku ulic Dworcowej i Koziełka.
Nad organizacją ruchu w tym rejonie czuwała Straż Miejska i Policja.
Procesja ruszyła więc dalej ulicą Dworcową, Pocztową na ulicę Spółdzielczą gdzie był postawiony trzeci ołtarz przez Róże Różańcowe i Apostolstwo Dobrej Śmierci.
Czwarty ołtarz został postawiony w parku i przygotowali go szafarze działający przy parafii.
Procesja jest głównym punktem obchodów, jest publiczną manifestacją wiary.
Boże Ciało obchodzone jest od XIII w. W Polsce to dzień wolny od pracy.
Bezpośrednią przyczyną ustanowienia święta Bożego Ciała były objawienia Julianny Cornillon z Francji, która w 1209 roku miała widzenia jasnej tarczy księżyca z zarysowaną ciemną plamą. Widzenia te zostały zinterpretowane jako skutek braku wśród świąt kościelnych dnia poświęconego Najświętszemu Sakramentowi.
Pod wpływem tych widzeń biskup Robert w 1246 roku ustanowił takie święto dla diecezji Liege. W 1252 roku zostało ono rozszerzone na Germanię. W 1264 roku papież Urban IV bullą „Transiturus” ustanowił święto Bożego Ciała dla całego Kościoła.
Stało się to rok po cudzie eucharystycznym w Bolsenie – wówczas zaczęła krwawić hostia w rękach księdza wątpiącego w transsubstancjację (przemiana chleba i wina w ciało i krew Jezusa Chrystusa). Korporał, na który spadły krople krwi, jest przechowywany w katedrze w miejscowości Orvieto.
Pierwsze procesje w uroczystość Bożego Ciała odbywały się w latach 1265-75 w Kolonii, w Niemczech. Niesiono podczas nich krzyż z Najświętszym Sakramentem. Pod koniec XV w. procesje były już powszechne w Niemczech, Anglii, Francji, w północnych Włoszech i Polsce.
Budowano cztery ołtarze jako stacje procesyjne. W uroczystym pochodzie ze śpiewem uczestniczyło duchowieństwo, cechy rzemieślnicze, bractwa kościelne, szkoły i rzesze wiernych.
